Kriz bizi de vurdu :(

Selam dostlar,

Uzun bir aradan sonra tekrardan buradayım, yazacak çok şeyim var doğrusu. Hayalet kalbimi burkan, canımı acıtan ve göz yaşları dökmemi sağlayan çok olaylar oldu. Burkulduk Rıfkıcığımla beraber, tutunmaya çabaladık ya başardık sanırım. Dostlarımıza destek oldum, yaşlarını sildik bu yüzdendir Oğuz abimin gözlerinin kuruluğu. Görevimiz bu demiştim ya daha önce. Bazen diyorum ben bunun için var olmuşum. Etrafımın üzüntülerini almak ve yerlerine gülücükler yerleştirebilmek için gelmişim o fanyansın içinde.

Ancak yapacak bir şeyimiz yok biliyorum ki o şimdi çok güzel bir yerde, dua edelim, ettirelim.

Bunun haricinde canımızı sıkan başka şeyler de oluyor elbette. Herkes kriz diyor da başka bir şey demiyor. Anlamıyorum, sadece ekonomik bir kriz bu neden insanların yüreklerini etkiliyor? Her şeyi aptalca kağıtlarla ölçüyorlar ama sonuçta kriz bizi de vurdu. Peynir gemisi sektörü çok büyük bir yara aldı, bütün siparişler iptal edildi. Kimse laf bile söylemiyor ki peynir gemisi yürütsünler.

Oysa gelecekten o kadar da ümitliydik ki ama olmuyor işte. Sabretmeyi bilmek gerekiyor. Şirketin durumu kötü ama üretimi durdurduk, Rıfkı beni ücretli izne çıkardı. Zaten hayat karma karışık, içimden de yapacak bir şey gelmiyor. Oğuz abimle film izliyoruz, Code Geass diye bir anime izledik mükemmeldi gerçekten. Tavsiye ederim, Özlem ablamın da kriz ödevi varmış dedim anlat Rıfkıyla beni.

"Herkes anlayamaz" dedi haklı olarak. Bende onları anlamıyorum, mutlu olmak bu kadar mı zor.? Güçlü olmak bu kadar mı zor? Sevmek bu kadar mı karışık? Her gülücük bir hançer demek değildir Oğuz abi, unutma bunu. Ya sen Özlemciğim hep gülümsemelisin. Sen üzülürsen ben ne yaparım. Size bir şey olursa Rıfkı ne yapar.

Ya O'nu bulduğunda Hayal üzülmez mi acılarının izlerini görünce yüzünde? Söyle Oğuz abi söyle! Mutlu olmanız gerekmez mi sizin, her şeyiniz var ama benim! Yine de mutluyuz. En azından Rıfkıyla bana 1 yıl yetecek kadar peynirimiz var aç kalmayız. Açıkta kalmak da sorun değil tersanemizde yatarız. Gerisinin ne önemi var anlamıyorum doğrusu. Benim hiçbir şeyim yok ve siz benim sahip olamadığım her şeye sahipsiniz ama yine de mutlu olamıyorsunuz. Eğer bir bedene sahip olunca sizin gibi olacaksam eğer bilemiyorum.

İşte böyle bu sefer çok eğlenceli şeyler anlatamadım, İskandinav kızlarından ve İspanyollardan başka bir gün bahsederim artık. Zaten utanırım ben öyle anlatamam ortalık yerde. Çok sevdim ama onları. Çok sevdim ben bu dünyayı. Çok sevdim ben sizi.

Hadi sağlıcakla kalın..

Ragıp...