Merhaba dostlar uzun bir aradan sonra yine birlikteyiz..
Bugün Özlem ablamın canı pek bir sıkkındı, biraz konuştuk dertleştik otobüste. Lakin bu final stresiydi, hayat memat meseleleriydi derken epey bunalmış Özlem ablam.. Olsun dedim, üzülme dedim ama dinlemedi pek.. Neyse, bu aralar Rıfkı ile bazı çatışmalar yaşıyoruz, ücretli izinimin ücretini de veremez oldu artık. Olsun Rıfkı Oğuz abimin çok kadim bir dostudur, bir şey söyleyemiyorum.. Ama Rıfkı alacağın olsun.!
Bu aralar Oğuz abim pek bir garip, Özlem ablama muhasebe yüzünden hep kızıyor. Ne olurdu koca kafasına bir soksa şunları.. Ama yok ben bile anladım ama onda tık yok valla (niye tık diye bir ses çıkması gerektiğini de anlamış değilim ama çaktırmayın malum her deyimi de anlamak zorunda değilim canım.) Hayat çoğu zaman kötü gitsede bir bakıyoruz ki herşey geride kalmış sevgili dostlar.. Bir bakıyoruz, kucağımızda torunlar çocuklar oturuyoruz eskimiş bir sandalyede.. O zaman arıyor insanlar geçmişini işte.. Biraz da geç oluyor sanki.. Yaşamaya değermiş hayat diyorsuz sonrada.. İnsanlık çok garip, insanlar eldekilerinin değerini hiç bilmiyor.. Tutarsızlar.. Doymuyorlar.. Aç gözlüler.. Hiç bir şey yeterli gelmiyor onlara.. Sonra somurkanlar.. Sinir bozucular.. Gıcık oluyorum onlara ama yine de seviyorum be :D
Neyse sevgili dostlarım, Özlem ablam uyuyacakmış bilgisayarı kapattırmam gerekiyor.. Siz siz olun, aldığınız nefesin, çektiğiniz her acının, akıttığınız her damla gözyaşının, içinizdeki ufacık bir kıpırtının değerini bilin.. Bilemezsenizde bunları yaşayamayanları görsün gözleriniz..
07.02.2009
Merhaba Sevgili Sevgi Pıtırcığı Dostlarım;
Bugün öyle garip şeyler oldu ki anlatsam da inanmazsınız ama ben anlatıyım.. Özlem ablamın İletişim ve Bilgi Yönetimi dersinde oturuyordum garip garip, Özlem ablam ve Sinem ablam birbirleriyle fiti fiti mesajlaşıyor, Hocaları da sürekli "bidi bidi" kelimelerini kullanıyordu. Sonra ben tahtaya Özlem-Ragıp yazmıştım. Ta ki, Hoca Ragıp bugün gelmedi galiba diyene kadar. Sağolsun Özlem ablam, beni göstererek Ragıp burda Hocam dedi ve Özlem Ablamın hocasıyla böyle tanıştık. Doktora yapmamı önerdi hocamız, pasapsikoloji ve doğa üstü yeteneklerim konusunda bana önerilerde bulundu. Aslında düşünüyorum da, gerçekten benim yapabileceğim bir şey bu parapsikoloji. Sonrasında Canan ablam çok güldü bu duruma, derste sürekli aynaya bakıp elini başına koyuyor, uzun bir konuşma yapmam gerek onunla da, o çok iyi biri, bizim Rıfkı da tanışmak istemişti onunla. Neyse, hocamız çok şeker bi insan, her ne kadar beni Özlem ablamın şizofren dostu sansa da sonra kendisiyle çok iyi anlaştık ve bir kişi daha varlığımı kabullendi, bugün benim için çok önemliydi. Sinem ablam doğum günü partimden bahsetti, kendimi çok iyi biri gibi hissettim o anda. Özlem ablamın bütün arkadaşları beni kabul ettiler, gerçekten çok mutlu oldum. Selamlar olsun hepsine..
O değilde dün çok heyecanlıydı. Rıfkıcığım (!) la Hayaller Mahallesi muhtar adaylığı için kıyasıya rekabet ettik. Ama sonra öğrendim ki, bana verilen oylar kabul edilmemiş, yaşımın 17 oluşundan dolayı dilekçem reddedilmiş; nedense bunu en son dakika öğreniyorum (!!) . Oysa ki, herkese gerçek bir arkadaş sözüm vardı. Rıfkı'dan fazla oy almama rağmen, kendisini muhtarlık koltuğunda görmek yinede beni mutlu etti, neticede o da Oğuz abimin kardeşi benimde iş ortağım.
Buradan hepinizin önünde yemin ederim ki bende çok büyük bir adam olacağım!!
30.04.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder