Selam biricik canlarım, kadim dostlarım. Yaban ellerde bir başıma kalınca inanın bana çok özledim sizi. Gözlerimde tüttünüz hep, başımı kaldırmaya fırsatım olmadı ki yanınıza gelip sıkıca bir sarılayım. Mozambikte bir ilkokulda temizlikçi olarak part time işe başladım,üzülüyorum o çocuklara bende bu şekilde destek vereyim dedim. Sonra 4 üniversitenin yanında 2 tane daha ekledim. Bu yüzden yeni eğitim gördüğüm bölümler şöyle oldu İ.Ü Fizik (Oğuz abime kuantum teorisi ve sicim teorisi anlatcam), resim (özlem ablam için, bir başlayamadı şu resme yahu), fotoğraf (Kerim amcadan öğrenebileceklerimle bir numara olcam), işletme (ailede gelenek oldu) ve psikoloji sonra bide parapsikoloji üzerine doktora ve ufolar üzerine master yapıyorum. Bir de açık lise okuyorum malum onu okumadan üniversite diploması vermiyorlar. Gerçekten çok yoruluyorum bu süreçte bazen dersler aynı saate denk geliyor bende bu yüzden hep farklı ülkelerden ders almaya başladım. Yalnız insan yurt dışı kızlarını görünce geri gelesi olmuyor pek ama bir süre sonra da buranın kızlarını mumla aramaya başlıyor. Her şey bir yana İsveçli kızların -15 derecelerde nasıl mini etekle dolaşabildiklerini anlayamıyorum hala. Ben bile donuyorum soğuktan ama nasıl oluyor bilmiyorum. Hayır İsveçli bilim adamları araştırdı buldu dicem ama hepsi en iyi dış fırçasını yapmakla meşgul. Koskoca bir ülkenin bilim adamları bu kadar mı boş olur ya. Norveçliler el kremi üzerinde çalışıyor, isviçreliler çamaşır detarjanı. Ne saçma bir iştir bu ya.. Yine sinirlendim tansiyonum çıkacak valla...
Biraz da iş hayatımızdan bahsetmek lazım, Rıfkıcığımla birlikte sürünüyoruz resmen. Bir taraftan anarşist belgesel çekimleri diğer taraftan rüzgarın getirdiği yere giden peynir gemisi işi bütün enerjimizi tüketiyor. Belgesel işi pek karlı gözükmedi bize özellikle bi Scarlett Johansson u, Kristen Duntz ı oynatamadıktan sonra anlamı olmuyor pek. İlk belgeselimiz bitsin çıkcaz bu sektörden ve kapitalizme olan isyanımızı göstermek için feysbukta yayınlıcaz (inşallah, sübahaneke amin (bu fıratta alem çocuk)). Yeni sevgililerim oldu bir sürü ama ecnebi kızlar bi garip anlaşamıyorum onlarla o yüzden arayışımı ülkeme yönlendirdim. Hani kızlarımız zordur, manyaktır ama güzellerdir ;)
Sonra kar yağdı İstanbul’a :D Her yer çok güzeldi burada "2.Geleneksel Kış Olimpiyatları"nı düzenledik. Ohh ya hep ben kazandım, bütün madalyaları aldım. Ne Oğuz abim, ne Güven abim ne de Rıfkı hiçbir şey kazanamadı ama benimkilerden de verdim onlara. Hümanist bir hayali arkadaşım ben kimsenin üzülmesini istemiyorum. Seviyorum ulan insanları, seviyorum ulan sizi :D
Sonra Özlem ablam depresyona girdi, sınavlar bilmemneler derken bir baktık ki, kafayı çizmiş 7/24 dizi izliyor. Sosyal hayatı sıfırlamış telefonu çevrimdışı moda almış sokağa çıkmaz olmuş. Neredeyse 2. Geleneksel Kış Olimpiyatlarına da katılmayacaktı ama zor ikna ettim. Hatırıma geldi sağ olsun, Kerim Amcamla yaptıkları action çok güzeldi
Sonra Oğuz Abim’i pek bir garip gördüm bu aralar. Kararsız sanki o da Özlem ablam gibi :/ Umarım bulur doğrusunu. Ona bir çiğköfte + Nargile ısmarlasam hiçbirşeyi kalmaz ama çulsuzuz biz de yurt dışında hayat zor gerçekten.
Büşra Ablamda tatilde artık onu tagleyeceğim bir facebook’u yok ama olsun. Onun facebook hesabı kalbimizde ne de olsa. Tatil yarar ona umarım, bir de geleneksel kış olimpiyatlarına gelmediği için triplerimi gönderiyorum buradan ona.
Ayhan abimde aradan oğuz abimlere geliyor,onunda finalleri bitmiş pek bir free olmuş bu aralar. Çok tatlı o da yaa yerim onun yanaklarını oy oy (A)
O değilde, geldiğimde yeni insanlar gördüm kardeşlerimin hayatında.. Ne de güzel olmuş gelmeleri, Özlem ablamın hayatını geçiyorum da Oğuz abimi mutlu görmek iyi geliyor.
İşte böyle geçiyor günler. Kısa İstanbul ziyaretimden sonra işime geri dönmem gerek.. Hepiniz kendizie çok çok çok iyi bakın dostlar, seviyorum sizi.. Gülümseyin hep, hayat üzülmeye değmez..
Not: Yakında doğum günüm olacak, hepinizi beklerim :)) (Mars takvimine göre kutlamaya karar verdim inşallah biraz erken olacak o yüzden (: )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder