Moralim çok bozuk ey sevgili dostlar. Derdim o kadar büyük ki bir çıkış yolu bulamadım ve dedim ki bana yardım etse etse siz edersiniz. Gerçekten çıkış yolum yok, hayali arkadaşlık sürecimde böyle bir eziyet çekmemiştim ben. O kadar kötü bir durumdayım, iki arada bir derede değil sanki 157 arada 156 derede kalmışım. Kafayı yemek üzereyim ama hayaliyim işte o da zor. Ne olur yardım edin bana, yalvarırım size. Valla bakın kulunuz, köpeğiniz olayım sizin. Evinizi, bahçenizi korurum, hayali olduğuma bakmayın siz. Yalvarırım.
Şimdi olay şudur hayali bir arkadaş olduğum için bir cep telefonum olamıyor. Malum, maddelerle etkileşimim oldukça zayıf, kullanamıyorum cihazı. O kadar korkunç bir durum ki benim için anlatamam en iyisi bir örnekle açıklayayım. Şimdi ben çok güzel bir bayanla birlikte Pariste akşam yemeğindeyim herşey harika gidiyor ancak aynı anda hem Özlem ablamın yanına gidip hemde Rıfkıcım ile birlikte peynir gemisi sektörü ile ilgili son aratırmalarımın raporunu vermem lazım. Tamam hayali bir varlığım aynı anda istediğim yerde olabilirim ama kendimi de 3e de bölememki. Özlem ablamın yanına gidemeyince endişeleniyor, Rıfkıya raporları vermeyince sinirleniyor, kızı orda yalnız bırakınca neler olacağını anlatmama hiç gerek yok zaten. Hayır, Hilton kral dairesini flan ayarlamışım hiçbirinden vaz geçemiyorum bu yüzden de çok büyük sorun oluyor benim için. Özlem ablamı boşlasam hayali arkadaşlığından çıkarabilir beni, Rıfkıyı boşlasam işten atılırım, Kızı boşlasam yani öhmm.. olmaz böle.
Benim bir cep telefonuna ihtiyacım var, raporların fotoğrafını çekip hemen rıfkıya atabileceğim sonra özlem ablamı arayıp bu akşam eve gelmicem diyebileceğim güzel bi tane lazım. Dokunmatik falan değil ama düşünce gücüyle çalışabilmeli yani düşünmatik olmalı bir de gittiğim her yere taşıyabilmeliyim.
Yeter ama millette Omnialar, Ayfonlar var bana gelince hiçbir şey yok. Böle düzen olmaz dostlarım, valla olmaz billa olmaz. Hayır, sokaktaki adamların telefonlarını kullanayım diyorum millette kontör bile yok nasıl arayayım onlardan. Kontor olsa bile o kadar zor ki ona fark ettirmeden telefonunu kullanmak. Olmuyor, yapamıyorum ben. Bu sorunuma en kısa zamanda çözüm bulmazsam halim çok yaman. Şimdi Venedik’te gondolda bir kızı yalnız bıraktım bunları yazabilmek için. Dönünce diyecek lafım bile yok "şeyy acil lavaboya gitmem gerekti" bile diyemem gondoldayız ne lavabosu. Bu akşam yalan oldu Kapitalizm belgeselimiz için metin taslakları yazmıştım onları Rıfkıcıma verecektim onlarda yalan. Berbat bir durum bu dostlarım, ne olur yardım edin bana. Bende sizin için elimden geleni yapayım.
Help me!!!
17.02.2010
